Aktualności
Zmarł ks. Jan Blokesz SDS
- Szczegóły
- Kategoria: Aktualności
W dniu dzisiejszym, tj. 8 lutego 2013 roku, o godz. 8.55, w dzień swoich 85 urodzin i w dzień swoich imienin w Trzebnicy zmarł KSIĄDZ JAN BLOKESZ SDS. Urodził się dnia 8 lutego 1928 roku w Radlinie. Święcenia kapłańskie przyjął dnia 24 czerwca 1956 roku w Krakowie z rąk bp. Stanisława Rosponda. W naszej parafii pracował w latach 1963-1981.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w poniedziałek, 11 lutego br. o godz. 12.00 w Parafii Św. Bartłomieja i Św. Jadwigi w Trzebnicy. Mszę Świętą pogrzebową poprzedzi modlitwa różańcowa. Po mszy świętej trumna z ciałem Ks. Jana zostanie złożona na miejscowym cmentarzu parafialnym przy ul. Prusickiej w Trzebnicy.
Serdecznie zapraszamy na żałobne uroczystości.
Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci.
Przez miłosierdzie Boże niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.
Ks. Jan zak. Egidiusz Blokesz urodził się dnia 8 lutego 1928 r. w Radlinie (diecezja katowicka). Ochrzczony został w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP w Biertułtowach. Wzrastał w rodzinnej wspólnocie zachowującej religijne i narodowe tradycje. Edukację podstawową rozpoczął w szkole w Obszarach w 1935 r., a zakończył ją w okresie okupacji niemieckiej. Po szkole podstawowej rozpoczął przygotowanie do zawodu w szkole handlowej Firmy Niesler w Wodzisławiu. Zaraz po wyzwoleniu Rybnika i okolic, z wiosną 1945 r., przez trzy miesiące pracował w biurze ewidencji ludności w Urzędzie Gminnym w Biertułtowach. Był to dla niego okres poszukiwania drogi życiowej i wyboru miejsca dalszych studiów.
Na łamach tygodnika „Gość Niedzielny” znalazł notatkę o prowadzeniu przez salwatorianów w pobliskim Mikołowie gimnazjum z internatem dla chłopców zainteresowanych wstąpieniem do tego zgromadzenia. W maju 1945 r. zjawił się w Mikołowie, gdzie 16 września uczniowie oficjalnie rozpoczęli naukę. Po trzech latach, jak to było wtedy zwyczajem, z grupą kolegów szkolnych wstąpił do nowicjatu salwatorianów w Bagnie koło Wrocławia. Przyjął habit zakonny i nowe imię Egidiusz, którego używał do czasu wprowadzenia reformy posoborowej. W uroczystość Narodzenia NMP, dnia 8 września 1949 r. złożył pierwszą profesję zakonną. Alumni, którzy nie mieli ukończonych studiów gimnazjalnych powróci do Mikołowa. Do nich należał Egidiusz Jan Blokesz. W latach 1951-1956 studiował filozofię i teologię w Instytucie Ojców Dominikanów w Krakowie. Były to najtrudniejsze lata dla Kościoła w powojennej Polsce. Salwatorianom, podobnie jak i innym instytucjom kościelnym, zabrano budynki seminaryjne, co wymagało wielu dodatkowych ofiar ze strony studentów. Ogromna ciasnota, brak środków finansowych, antykościelna propaganda, nie zniechęcały jednak tych młodych ludzi, dążących do celu, jakim było kapłaństwo i praca apostolska w ramach działalności zgromadzenia zakonnego. Były to lata, w których odnotowano największą liczbę kleryków, sięgającą do 109 alumnów, studiujących w Krakowie i Bagnie. Dnia 5 kwietnia 1955 r. ks. Jan przyjął święcenia diakonatu z rąk ks. bpa Franciszka Jopa. Rok później w uroczystość św. Jana Chrzciciela, dnia 24 czerwca 1956 r., dziesięciu diakonów salwatoriańskich przyjęło w kościele Księży Misjonarzy na Stradomiu w Krakowie z rąk biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej Stanisława Rosponda święcenia kapłańskie. Neoprezbiterzy cenili sobie sam wybór szafarza sakramentu kapłaństwa, gdyż bp S. Rospond przyjął święcenia biskupie od kard. A. Sapiehy, który z kolei był wyświęcony na biskupa przez papieża św. Piusa X. Nowo wyświęceni kapłani odbywali jeszcze tzw. Rok pastoralny.
W latach 1957-1960 ks. Jan Blokesz pracował jako wikariusz i katecheta szkolny w parafii pw. NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie. W okresie od 1 września 1960 r. do 1 sierpnia 1961 r. był wikariuszem w parafii diecezjalnej pw. św. Jakuba Apostoła w Człuchowie w diecezji gorzowskiej. Po krótkim pobycie w domach zakonnych w Bagnie i we Wrocławiu, przełożeni doceniając praktyczne uzdolnienia ks. Blokesza, skierowali go do domu prowincjalnego w Krakowie przy ul. Łobzowskiej 22, gdzie przez trzy lata był ekonomem domowym.
Kiedy w latach sześćdziesiątych salwatorianie mogli rozszerzyć swoje pole działalności na Ziemiach Zachodnich i Północnych, prowincjalat zaufał ks. Blokeszowi i wyznaczył go na proboszcza, superiora i ekonoma do nowo przejętej parafii w Krzyżu Wielkopolskim. Rozpoczął tam pracę w dniu 14 lipca 1963 r. Wyremontował gruntownie kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, zmieniając jego główne wejście, wybudował nową plebanię oraz kościół filialny w Drawinach a inne kościoły filialne odnowił. Idąc za zachętą bpa ordynariusza Sługi Bożego dra Wilhelma Pluty, aby księża dokształcali się, ks. Blokesz mimo wielu zajęć duszpasterskich w latach 1972-1975 odbywał studia zaoczne w zakresie teologii praktycznej w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, uwieńczone zyskaniem stopnia magistra teologii (21 V 1980 r.) na podstawie przedstawionej pracy pt. „Aspekt pastoralny doktryny Soboru Watykańskiego o małżeństwie i rodzinie”, napisanej na seminarium naukowym u ks. prof. Józefa Myśków.
Po 18 latach owocnej pracy w Krzyżu Wlkp., kiedy pojawiła się konieczność budowania nowego alumnatu w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie to zadanie powierzono ks. Blokeszowi. Dnia 1 sierpnia 1981 r. przeniósł się on do Bagna, i zajął się budową domu. Budowanie, zwłaszcza dużych obiektów, w czasach komunistycznych było związane z dodatkowymi trudnościami, przede wszystkim gdy chodzi o materiały budowlane, oraz lokalizację i zatwierdzenie planów. Pracowitość ks. Blokesza, naturalne cechy jego charakteru, a wreszcie miłość do zgromadzenia, pomogły mu pokonać wszystkie przeszkody. Z wdzięcznością wobec Boga mógł on uczestniczyć w dniu 11 października 1985 r. w otwarciu i poświęceniu seminaryjnego budynku mieszkalnego.
Po pięciu latach pobytu w Bagnie, przeniósł się dnia 30 czerwca 1986 r. do domu zakonnego w Trzebnicy, aby uczestniczyć w pracy duszpasterskiej w parafii pw. św. Bartłomieja Apostoła i św. Jadwigi, a zarazem pomagać w kościołach i kaplicach należących do parafii. Przez dwadzieścia lat codziennie dojeżdżał wcześnie rano z Mszą św. do kaplicy św. Izydora w klasztorze sióstr boromeuszek w Małuszynie. Przez trzynaście lat obsługiwał kościół filialny pw. Ciała i Krwi Pańskiej w Rzepatowicach, w którym podjął szereg ważnych i potrzebnych inwestycji. Ludzie bardzo go cenili za jego gorliwość duszpasterską i zaangażowanie w upiększanie i usprawnianie ich świątyni. Wierni przychodzący do bazyliki znali go przede wszystkim jako cierpliwego spowiednika.
Opracowano na podstawie publikacji „Kapłan – zakonnik – budowniczy. Złoty Jubileusz kapłaństwa ks. Jana Blokesza, salwatorianina”, autorstwa śp. ks. prof. Antoniego Kiełbasy SDS, Trzebnica 2006.
